Projekt Eiffela

Francję odwiedziło w 2010 roku 78,95 milionów zagranicznych turystów, co stawia ten kraj na pierwszym miejscu wśród celów podróży na całym świecie. Blisko 10% z tych turystów pragnie zwiedzić wieżę Eiffela. Każdego dnia odwiedza ją średnio ponad 19 000 gości (w szczytowym okresie jest to ponad 100 000 osób dziennie). Wieża znajduje się w bardzo uczęszczanej lokalizacji, w „sercu” Paryża. Nawet najbardziej oblegany budynki wymagają jednak renowacji.

Informacje wstępne dotyczące projektu Eiffela

Na czerwiec 2012 roku zaplanowano gruntowny remont pierwszego poziomu, który miał na celu unowocześnienie znajdującego się tam pawilonu widokowego oraz sprawienie, aby stał się on jeszcze bardziej atrakcyjny dla odwiedzających. Pierwszy poziom wieży Eiffela nie był remontowany od ponad 30 lat — rozpoczęcie prac było więc koniecznością.

Liczba odwiedzających, a także bardzo surowe wymagania względem bezpieczeństwa, warunki otoczenia, względy estetyczne oraz obowiązujące przepisy sprawiły, że było to bardzo wymagające zadanie. Trudności potęgował fakt, że obszar roboczy na pierwszym poziomie jest niewielki, a dostęp dla ludzi, materiałów i sprzętu jest ekstremalnie ograniczony.

Spółka Bateg należąca do grupy Vinci, z pomocą firmy Scanclimber oraz jej francuskiego przedstawiciela Sky Acces, wygrała przetarg na realizację prac.

Od czerwca 2012 do czerwca 2014 spółka Bateg zajmowała się renowacją pierwszego poziomu, wykorzystując podest Monster firmy Scanclimber, który został zakotwiony jedynie na wysokości 50 metrów.

Konstrukcja podestu

Konstrukcja podestu przeznaczonego do projektu Eiffela została oparta na dwumasztowej wersji podestu ruchomego samowznoszącego Scanclimber SC8000. Istotne było wykorzystanie jak największej liczby standardowych komponentów, co pozwoliłoby dostarczyć produkt na czas i ograniczyć koszty klienta.

Firma Scanclimber opracowała rozwiązanie na bazie dwóch dwumasztowych podestów SC8000 oraz dodatkowego środkowego pomostu wysuwnego umieszczonego między nimi. Taka konstrukcja zapewniła obszar roboczy o rozmiarze 24,1 x 6,6 m oraz udźwigu na poziomie 9 ton. Ostatecznie ten podest ruchomy masztowy samowznoszący został zatwierdzony jako dźwig budowlany towarowy ze wstępem na platformę.

W gotowym produkcie ponad 90% podestu była wykonana ze standardowych podzespołów. Dzięki temu uzyskano spore oszczędności kosztów i zapewniono dostępność części zamiennych.

Podest

Podest „Eiffel Monster” miał wymiary 24,1 metra (długość) na 6,6 metra (szerokość) (dla porównania: kort tenisowy do rozgrywek singlowych ma rozmiary 23,78 na 8,23 metra).

• Ładowność: 9000 kg
• Wysokość: 1-57 meterów
• Prędkość: 8,4 m/min
• Maks. prędkość wiatru podczas pracy: 20 m/s
• Kotwy: tylko na wysokości 50 metrów

Maszty

W każdym narożniku podestu zamontowano maszt. W rzeczywistości jeden maszt był zespołem trzech standardowych masztów podestu SC8000. Cztery zespoły masztów ustawiono w czterech narożach podestu. Maszty połączono ze sobą za pomocą specjalnie opracowanych potrójnych łączników masztowych.

Ze względu na fakt, że podest był umieszczony w środku wieży Eiffela, minimalna wysokość kotwienia wynosiła 50,6 metra na poziomem podłoża. Każdy z 60-metrowych masztów został przymocowany tylko w jednym miejscu, ponieważ pierwszy poziom wieży Eiffela mieści się na wysokości 57 metrów, jedynie 7 metrów nad poziomem kotwienia.

Władze Paryża wymagały zabezpieczenia konstrukcji wsporczej wieży Eiffela ze względu na jej historyczny charakter. Konstrukcja ta nie mogła ulec uszkodzeniu, nie mogła być spawana ani nawet oznaczana na użytek mocowania elementów kotwiących. Z tego względu kotwy zostały przymocowane do wieży Eiffela za pomocą specjalnych zacisków.

Posiadając powierzchnię 162 m² powiększoną o powierzchnie masztów, podest przypominał ogromny żagiel. Sekcje masztu musiały cechować się zwiększoną sztywnością — ich mocowanie sięgało 12 metrów wgłąb podłoża. Dzięki temu podest mógł być wykorzystywany nawet przy silnych wiatrach o prędkościach sięgających 20 metrów na sekundę. W trybie spoczynkowym podest mógł wytrzymać wiatry o prędkościach do 44 m/s. Prędkość wiatru podczas pracy przekroczyła w ten sposób standardową wartość dla podestu SC8000 o 30%.

Fundamenty

Każdy z ważących po 25 ton fundamentów składa się z dwóch części: Pierścienia kotwiącego spoczywającego poniżej poziomu podłoże oraz przymocowanej do jego górnej części — płyty górnej. Fundament został odlany z betonu, a podstawy masztów zostały przyspawane do górnych płyt fundamentowych.

W przypadku tego projektu istotną rolę odgrywały kwestie estetyczne. Oczekiwano że podest wraz z masztami w jak największym stopniu „wtopią” się w otoczenie. Sekcje masztu wraz z podestem udało się w estetyczny sposób dopasować do środowiska.

Ze względu na ograniczenia czasowe oraz obawy, że poruszanie się podestu w czasie dnia powodowałoby zbyt duży hałas założono wstępnie, że podest będzie wjeżdżał na górę wcześnie rano i wracał na dół pod wieczór. Stosując unikatowe rozwiązania technologiczne, poziom hałasu ograniczono o 25%, a prędkość zwiększono o 33%. Pracownicy firmy Bateg mogli wjeżdżać i zjeżdżać z wieży nie raz, lecz 3 lub 4 razy dziennie.

Bezpieczeństwo projektu

Dodatkowe czynniki w postaci bezpieczeństwa pracy oraz bezpieczeństwa odwiedzających turystów były być może najważniejszymi problemami w ramach tego projektu.

Bezpieczeństwo pracowników

Aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, przez cały czas prowadzenia prac wokół podestu zamontowane były barierki na wysokości 2 metrów. Nad stacją sterowania zainstalowano ponadto sztywny dach, który miał chronić operatora przed spadającymi obiektami. Drzwi załadowcze podestu o szerokości 3,2 metra mogły być wykorzystywane jedynie na dolnym poziomie. Drzwi te były automatycznie blokowane do czasu, gdy podest nie powrócił do stacji dolnej.

Rampy hydrauliczne (2 m długości i 3 metry szerokości) o udźwigu 1500 kg zamontowane po obu stronach podestu służyły do transportowania pracowników, materiałów i sprzętu między podestem a pierwszym piętrem wieży Eiffela. Rampy te wyposażono w zabezpieczenie uniemożliwiające otwarcie przed dotarciem na pierwszy poziom.
Na pierwszym piętrze do wieży przymocowano drzwi przystanku o wysokości 2 metrów. Drzwi te mogły być otwierane jedynie od strony podestu. W celu zwiększenia poziomu bezpieczeństwa zamontowano także układ otwierania awaryjnego drzwi umożliwiający ich otwarcie z poziomu wieży.

Bezpieczeństwo odwiedzających

Prace na podeście oraz pawilonie wieży Eiffela były intensywnie realizowane — jednocześnie pod „placem budowy” ustawiały się kolejki turystów, którzy chcieli skorzystać z innych wind i zwiedzać pozostałe miejsca w budynku. Wszystkie narzędzia, które w danej chwili nie były wykorzystywane, musiały być więc zabezpieczone, dlatego cały obszar prowadzenia prac, włącznie z podestem, osłonięto 2-metrową siatką.